سعید رحیمی؛ پروانه سلاطین؛ مسعود صوفی مجید پور؛ محمود محمود زاده
چکیده
در این مطالعه با استفاده از اقتصادسنجی فضایی، تأثیر کارایی بانکها و بی‌انضباطی پولی، بر هم‌گرایی اقتصادی استان‌ها، در دوره زمانی 1389 تا 1398 بررسی شده است. نتایج برآورد مدلها نشان داد که نسبت تسهیلات به سپردههای بانکی، به‌عنوان شاخص کارایی بانکی و بی‌انضباطی پولی، بر هم‌گرایی اقتصادی در استان‌ها تأثیر منفی ...
بیشتر
در این مطالعه با استفاده از اقتصادسنجی فضایی، تأثیر کارایی بانکها و بی‌انضباطی پولی، بر هم‌گرایی اقتصادی استان‌ها، در دوره زمانی 1389 تا 1398 بررسی شده است. نتایج برآورد مدلها نشان داد که نسبت تسهیلات به سپردههای بانکی، به‌عنوان شاخص کارایی بانکی و بی‌انضباطی پولی، بر هم‌گرایی اقتصادی در استان‌ها تأثیر منفی و معنادار دارد؛ بنابراین سیستم بانکی نتوانسته است که در هم‌گرایی اقتصادی نقش تأثیرگذاری ایفا کند. سرعت هم‌گرایی مطلق 048/0 در مدل‌های شرطی با مقدارهای 269/0 و 254/0 نشان می‌دهد که در حالت مشروط، سرعت هم‌گرایی استان‌ها بیشتر بوده است؛ اما با وارد شدن متغیرهای بانکی، سرعت هم‌گرایی کمتر شده است. به بیان دیگر، سالانه 8/4 درصد در حالت هم‌گرایی مطلق و 9/26درصد و 4/25 درصد در حالت هم‌گرایی شرطی، از شکاف اقتصادی استان‌ها به حالت پایدار برطرف می‌شود. همچنین موجودی سرمایه واقعی و مالیاتها تأثیر مثبت و معنادار و سرمایه انسانی و شاخص فلاکت، تأثیر منفی و معنادار بر هم‌گرایی اقتصادی دارند. بررسی آثار سرریزها در سال 1398 نشان داد که اثر سرریز کارایی بانکی بر استان‌های مجاور مثبت بوده و با افزایش فاصله استان‌ها از یکدیگر، اثر سرریز کمتر شده است. در واقع، آثار سرریز بر استان‌های مجاور، بیشتر از استان‌هایی است که در فاصله دورتری قرار دارند.
